Tagged: starożytność

„Przebieg wojny z lat 337-363, nazywanej przez autora wojną o Nisibis, był wyjątkiem od tradycyjnej rzymskiej metody prowadzenia działań zbrojnych, opierającej się na doprowadzeniu do rozstrzygającej bitwy. Cesarz Konstancjusz II przyjął strategię defensywną i stosował obronę mobilną, polegającą na małych siłach granicznych (limitanei) broniących umocnionych miast, wspieranych przez ograniczone kontrofensywy armii polowej Wschodu. Ten sposób prowadzenia walki skutecznie powstrzymywał perskie uderzenia przez 24 lata. Jednak gdy cesarzem...

„Pan Tomasz Sińczak dał się poznać środowisku naukowemu poprzez publikowane artykuły, poświęcone działaniom Rzymu na wschodnich rubieżach. Książka „Wojny Cesarstwa Rzymskiego z Iranem Sasanidów w latach 226-363” wpisuje się w sferę zainteresowań Autora. Należy docenić olbrzymi wkład Autora w ponowną analizę przekazów źródłowych i przede wszystkim w przedstawienie szczegółowej chronologii poszczególnych konfliktów. Wprawdzie w literaturze przedmiotu są prace poświęcone wojnom w opisywanym przez Autora okresie, choćby wydana...

„W publikacji omówiono następujące zagadnienia: rzymska armia przed reformami Gajusza Mariusza; reformy Gajusza Mariusza; armie Cezara i Pompejusza; system militarny Oktawiana Augusta; legiony rzymskie po panowaniu Oktawiana; dyslokacja legionów w latach 14-180; pochodzenie rekrutów; legionowi i oficerowie; warunki służby; uzbrojenie; szyk w marszu i bitwie.” Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Napoleon V.

„Prowadzona w latach 114-117 wojna Rzymu z Partami stanowiła, jeśli spojrzeć na nią przez pryzmat zaangażowanych środków i ambicji, jedno z największych przedsięwzięć polityczno-militarnych w historii Imperium Romanum. W dziejach tych niewiele było też przełomów porównywalnych z tym, który dokonał się po 117 roku w zakresie rzymskiej wielkiej strategii i ideologii imperialnej. Jednak czy oba te zagadnienia łączą się ze sobą? Niniejsza praca ma na celu określenie...

„Ujęcie dziejów wojskowości żydowskiej w jedną całość przedstawia poważne trudności z powodu kompletnego braku źródeł dla całych okresów, trwających nieraz po kilka wieków. Przyczynia się do tego jeszcze okoliczność, że historycy, opracowując dzieje Żydów, czynili to wyłącznie pod kątem dydaktyczno-społecznym, pozostawiając zupełną pustkę w dziedzinie wojskowości. Nawet tak poważny historyk jak Flawiusz, znajdujący wiele sposobności do szczegółowego opisania armii rzymskiej, nie poświęca ani jednego słowa wojsku żydowskiemu,...

„Spośród klasycznych, niemieckich dzieł z obszaru historii wojskowości atlas bitew starożytnych Johannesa Kromayera, stworzony we współpracy z Georgem Veithem jest publikacją wyjątkową. Kolejne tomy, będące zarówno syntezą na temat wojskowości antycznej, poczynając od wojen perskich, a kończąc na schyłku Republiki Rzymskiej, jak i graficzną jej ilustracją połączoną z dociekaniami terenowymi oraz przedstawieniem różnych hipotez oraz kontrowersji na temat poszczególnych kampanii i batalii zapewne nieprędko doczekają się opracowania,...